-
O eski halinden eser yok şimdi…
Alper Turgut Gösterime yeni giren Tayfun PirselimoÄŸlu’nun Yol Kenarı filminde, lanet ve gizemli bir gemi var, kıyının az ötesine demir atan, memleketin çanına ot tıkıyor resmen, her türlü kara bela, kaotik, eksantrik, distopik zamazingo, sarıyor dört bir yanı… Kötülüğü o mu getirdi, yoksa içimizde zaten var olan ÅŸey, açığa mı çıktı? İşte orası tartışılır, ancak çözüm için topu bir birine atmak veya çare bulmayı bir insanın üstüne yıkmak, bakın o tartışılmaz. Yurdumuzun özeti gibi bir yapıt bu, siyah-beyaz, hazmı zor, ziyadesiyle deneysel, haliyle karamsarlık yüklü… Sinema sanatının, özgün işçiliklere ihtiyacı vardır, beÄŸenip, beÄŸenmenin çok ötesinde… Bu sebeple, seyredilmeli ve desteklenmelidir, üstüne konuÅŸulacak, bir ÅŸeylerin hep…
-
Ben bende deÄŸilim!
ALPER TURGUT “Ben O DeÄŸilimâ€, kentlerin varoÅŸlarını ve sıradan insanlarını odağına yerleÅŸtirmiÅŸ, masal havasına da meyletmiÅŸ, hayli güzel bir iletiÅŸimsizlik ve delilik öyküsü… BaÅŸkalaÅŸmaya, ötekileÅŸmeye ve dönüşüme dair… Zaten ötesi zıtlık, anlamsızlık ve çıkışsızlık, gerisi de bildiÄŸiniz mavra… Yönetmen, senarist ve roman yazarı PirselimoÄŸlu, ilk uzun metrajlı filmi “Hiçbiryerdeâ€nin ardından “Rıza†ile baÅŸlayan üçlemeye giriÅŸti. “Pusâ€, üçlemenin ikinci durağıydı ve sacayağı, “Saç†ile tamamlandı. İstanbul Film Festivali’nde en iyi film, senaryo ve müzik dallarında Altın Lale’yi kucaklayan bu beÅŸinci film, yani Ben O DeÄŸilim (Roma’da da senaryo ödülünü kaptı), kanımca yönetmenin, mizahında yükseliÅŸinin ve ustalık dönemine giriÅŸinin müjdesi olmuÅŸ ve tüm bunların ötesinde; en izlenebilir…