ALPER TURGUT   KelebeÄŸin Rüyası, bir ÅŸiir sineması… Tam tekmil hüzün, kalabalık içerisindeki yalnızlık, yarım kalan her ÅŸey ve dizelerden peliküle düşen gerçek bir ölümsüzlük. Evet, 1940’larda ince hastalık denilen vereme yakalanan ve peÅŸi sıra ölüme yürüyen gencecik, alınyazıları ortak, dostlukları mutlak iki ÅŸairin, Rüştü Onur (1920-1942) ve Muzaffer Tayyip Uslu’nun (1922-1946) beyazperdeyle buluÅŸan ve bizlere ulaÅŸan hikâyesi bu. Onların iç acıtan, yürek burkan kısacık yaÅŸamöyküleri, büyük ÅŸairler yetiÅŸtiren bu memlekette, inadına ÅŸiirden uzak yaÅŸayan insanlarımızı yakalar ve tokat etkisi yaratır, umarım. Ve slm nbr cnm? misali sesli harf düşmanı, dsakjhaskjhdsakhsdakjs gibi boÄŸulma efektiyle gülen yeni nesil, dizelerin nezaketini, cümlelerin zarafetini, dilerim yetmiÅŸ yıl önce yaÅŸayan akranları…