“Melankoli” (Melancholia), büyük kışkırtıcı, gizli Nazi hayranı ve görece kadın düşmanı Lars von Trier’in, iki kız kardeÅŸ üzerinden “Marduk” tipi bir kıyameti betimlediÄŸi, unutulmaz bir açılış sekansı (son yıllarda böyle bir ÅŸeye tanık olmadım), Wagner’in tanımsız, müthiÅŸ müziÄŸi ve GüneÅŸ’in ardına saklanan, ardından dünyamıza musallat olan mavi gezegenin büyüleyiciÄŸi ile akıllara kazınması muhtemel son oyuncağı, özetle… Lars’ın en iyi filmi deÄŸil, ancak koÅŸulsuz izlenir. Trier’in Melankoli’yi Cannes Film Festivali’nde yarıştırdığı ve Hitler’i övdüğü için festivalden kovulduÄŸu zaten malumunuz… Beni onun reklamın iyisi kötüsü olmaz benzeri provokasyonlarından daha çok; bu 68 ödüllü, belaya bayılma konusunda ödünsüz, haliyle huzursuz, tutarsız ve rahatsız yaratıcının sineması ilgilendiriyor. Deneysel ve marjinal film uzmanı Lars’ın “Deccal”i…